Uncategorized

Tibor de Boer | Ademcoach

T: 06 33 103 179

E: [email protected]

Praktijkruimte Friesland:

It Ges 10, Sneek

Praktijkruimte Noord-Holland

Kromme Spieringweg 533, Vijfhuizen

Aanbod

Links

Instagram

Tom stond op het punt om te kappen. Hardlopen was

Tom stond op het punt om te kappen.

Hardlopen was zijn alles. Halve marathons, keer op keer.
Maar zijn lichaam trok aan de noodrem.

Tintelingen in zijn handen en voeten.
IJskoude vingers, dagenlang.
Een lijf dat simpelweg niet herstelde.

Hij twijfelde.
Is dit nog wel goed voor me? Moet ik stoppen?

Voor hij zijn grootste passie opgaf, wilde hij één ding zeker weten:
Ligt het aan het hardlopen? Of aan iets anders?

Toen hij bij me kwam, zag ik het meteen.

Hij zoog lucht naar binnen. Constant.
Niet alleen tijdens het rennen, maar ook terwijl hij hier zat.
Zijn zenuwstelsel stond altijd aan. Zijn lichaam kende de rem niet meer.

Onbewuste hyperventilatie.
Zijn CO2-tolerantie? Nihil.
Herstel na inspanning? Onmogelijk.

We gingen aan de slag.
Niet met een nieuw trainingsschema.
Niet met voeding, supplementen of betere schoenen.
Maar met ademhaling.

Na het sporten. Om zijn lijf te leren schakelen van actie naar rust.

Langzaam gebeurde het.
De tintelingen verdwenen.
Zijn lichaam ontspande.
Zijn energie kwam terug.

Jarenlang verkeerd ademen herstel je niet in een paar sessies.
Het ademcentrum moet opnieuw geprogrammeerd worden. Dat kost tijd.

En nu?

Tom rent weer.

Zonder tintelingen. Zonder ijskoude vingers. Zonder twijfels.
Hij hoefde zijn passie niet te veranderen.

Alleen zijn ademhaling.

Ademhaling is de basis van alles.

Als je dat eenmaal beseft, wil je nooit meer terug.

______________________

Hoe gaat jouw ademhaling? Merk je de signalen die je lichaam geeft?

Wil jij weten hoe goed jij eigenlijk ademt en dit laten checken?

Dat kan.

Laat hieronder "test" achter in de comments en ik laat je weten hoe! Of stuur mij direct een DM. Ook goed

#ademcoaching #adem #ademwerk

Vrijdag verdwijn ik. Drie dagen. Geen woord. Gee

Vrijdag verdwijn ik.

Drie dagen. Geen woord.

Geen ontsnapping. Geen ruis. Geen verdoving.
Alleen ik. Met mezelf.

Vrijwillig.

Klinkt als een straf? Misschien een beetje.
Maar het is verdomd nodig.

Het leven heeft harde klappen uitgedeeld.
Een relatie die stukliep.
Toen het verlies van m’n vader.
De schaduwkant van het leven vol in mijn gezicht.

En dan heb je twee keuzes:
➡ Blijven rennen. Doorgaan. Afleiding zoeken. Doen alsof alles oké is.
➡ Stilvallen. Voelen wat je moet voelen. Keihard. Zonder filter.

Ik doe graag het eerste, maar kies het laatste.

En ik kan je vertellen: dat is verre van comfortabel.

Dag 1? Hel. Je hoofd krijst. Alles in je zoekt een exit.
Dag 2? De stilte landt. Alles wat je hebt genegeerd, dient zich aan.
Dag 3? Ruimte. Adem. Helderheid.

Een dopamine-reset.
Een mentale schoonmaakbeurt.
Een keiharde confrontatie met jezelf.

Stilte is rauw. Ongemakkelijk. Maar ook de weg naar helderheid.

En toch kijk ik ernaar uit. Zelfs naar dag 1.

Want elke keer als ik na drie dagen weer buiten sta, denk ik maar één ding:

Wanneer kan ik weer?

Heb jij ooit écht stilte ervaren? Niet als een rustmoment, maar als een spiegel. Voelen. Loslaten. Lichter leven.

Benieuwd? Stuur me een bericht.

#stilteweekend #stilte

"Burn-outs bestaan niet. Je bent gewoon een slapja

"Burn-outs bestaan niet. Je bent gewoon een slapjanus."

Echt iets voor mensen die hun werk niet aankunnen.
Die ‘gewoon even moeten doorpakken’.
Niets meer dan een fancy woord.

Dat dacht je.

Tot het jezelf overkomt.
Tot je om 14:00 uur instort.
Tot je ademhaling hoog zit achter je laptop.
Tot een weekje weg niks meer oplost.

Dan snap je het pas.

100 jaar geleden? Geen burn-outs.
Niet omdat mensen sterker waren, maar omdat werk anders was.
We werkten met onze handen.
Pauzes waren pauzes.

Nu?
Ons werk is mentaal. We staan altijd ‘aan’.
Meer rust nodig, maar minder nemen.

Het resultaat?
Wakker worden in oranje.
Je dag eindigen in rood.
Nooit terug naar groen.

Tot het te laat is.

Burn-outs komen niet uit de lucht vallen.
Ze zijn maanden - jaren - je signalen keihard negeren.

Moe na 14:00 uur? Je gaat te ver.
Kortademig terwijl je zit? Je staat altijd ‘aan’.
Veel zuchten? Je houdt je adem in.

Waarom?
Omdat iets in jou gelooft dat rust tijdverspilling is.
Dat falen geen optie is.

Onzin.

Rust is geen luxe.

Je hebt 't nodig. Ander val je om.

Ik ben benieuwd of je jezelf hierin herkent?

In dat geval sta je mogelijk met één been in een burn-out.

De echte vraag is dan niet hoe kom ik hieruit?
Maar: waarom negeerde ik de signalen?

Stuur me een bericht. Hoogste tijd om dit te doorbreken

-Tibor

#burnout #ademwerk #breathwork

8 dingen die jij (waarschijnlijk) niet wist over j

8 dingen die jij (waarschijnlijk) niet wist over je ademhaling ⤵️

Ademen. Je doet het de hele dag, zonder dat je erover nadenkt..

Maar hoe vaak sta je er écht bij stil?

Wist je bijvoorbeeld dat je alleen kunt praten op je uitademing?

Of dat mondademhaling op jonge leeftijd letterlijk je gebit en kaak verandert?

Geloof me, je ademhaling doet véél meer dan je denkt.

Ik geef je 8 feiten die je anders laten kijken naar iets wat je 20.000 keer per dag doet.

_____________

Wil jij weten hoe goed jij eigenlijk ademt en dit laten checken?

Dat kan.

Laat hieronder "adem" achter in de comments en ik laat je weten hoe! Of stuur mij direct een DM. Ook goed

#adem #breathing #ademwerk #ademen #breath

Op zondag tover ik mijn Nokia 3310 uit de kast. W

Op zondag tover ik mijn Nokia 3310 uit de kast.

Weet je nog, toen zondag écht een rustdag was?

Ik wel.

In mijn dorp (200 inwoners, 150 koeien) was het stil.

Geen winkels. Straten leeg. Mensen samen.

Kinderen speelden buiten tot het donker werd. Rennen door weilanden, hutten bouwen, eindeloos ‘legertje’ spelen.

En de ouders? Die deden iets net zo belangrijks: niks.

Op zondag gebeurde niets bijzonders. En dát was het bijzondere.
Tegenwoordig?

We noemen het ‘ontspanning’, maar verbranden onze dopamine harder dan doordeweeks.

Ogen open, telefoon pakken. Scrollen, Netflix, ‘ontladen’.

Ik probeer er niet aan mee te doen.

Zondag is mijn stiltedag.
- iPhone uit, Nokia aan.
- De natuur in.
- Boekje lezen
- Journallen
- Sauna in, spanning eruit.
- Tijd voor vrienden & familie, samenzijn.

Het verschil? Gigantisch.

Zin in de start van de nieuwe week.

Ik ben benieuwd. Hoe ziet jouw zondag eruit?

Heb jij moeite met afschakelen? Echt rust vinden?

Stuur me een berichtje.

#nokia3310 #digitaalminimaliseren #offline

Alle emoties losgemaakt? Top. Nu zoek het zelf maa

Alle emoties losgemaakt? Top. Nu zoek het zelf maar uit.

Een verbonden ademhalingssessie. Soms urenlang, intens ademen. Diep in, diep uit. Geen pauze.

Je vingers tintelen. Je lijf begint te shaken. Trillingen. Woede. Verdriet. Angst. Alles wat vastzat, komt los.

En daarna?

Loop je gewoon de deur uit.

Dit gebeurt vaak. Een goedbedoelende ademcoach zet tien man in een sessie en jaagt ze door bewuste hyperventilatie. Emoties vliegen alle kanten op.

En de nazorg?

"Als er wat is, bel maar."

Ik vind het niks.

Verbonden ademhaling is krachtig. Juist daarom is het niet voor iedereen. Iemand met trauma’s of een burn-out nóg meer stress in jagen? Slecht idee.

Eerst veiligheid creëeren. Eerst leren reguleren. Dán pas intensievere technieken.

Maar waar begin je dan?

▶ Down-regulatie: Je zenuwstelsel leren kalmeren en schakelen naar ontspanning.
▶ Onderademen: Je Co2 tolerantie verhogen, zodat je beter af kunt met minder adem.

Mijn coachees beginnen na 3-4 sessies pas met het grote ademwerk.

Wil je tóch een verbonden ademhalingssessie doen? Houd het mild. Niet langer dan 10-15 minuten.

Ademwerk kan diep gaan. Zonder goede begeleiding? Riskant.

Het échte werk zit hem in de dagelijkse ademhalingsoefeningen.

Wil je het goed aanpakken? Stuur me een bericht.

– Tibor

#ademwerk #breathwork #adem #verbondenadem #breathing